ای خبرگان رهبری خورده ز کون سید علی
تا کی ستم، تا کی ریا؟ خنـّاق گیرید یک یکی
گویید در چه خبره اید در دزدی و غارتگری؟
در مفتخواری، سِفلگی؟ بی چشم و رویی، بی رگی؟
دیّوثی و زنبارگی؟ یا این که مادر قحبگی؟
گویید در چه خبره اید جز خایه مالیّ علی؟
در مجلس فرتوتتان گویید کو یک آدمی؟
آن خاتمی یا جنتی؟ مصباح یزدی یا کنی؟
فاکر که اسمش واضح است یا شاهروی، خزعلی؟
انسان چه گویم ای خدا! انسان؟ دریغا زنده ای!
هشتاد و شش عضوید و جز کاکوی شیرازی یکی
آدم درین مجلس نـَبُد والله حیوان جملگی
گفتم همه ا لـّا یکی عالیجناب، آن هاشمی
گاهی زند بر میخ و گـَه بر نعل کوبد پتککی
هر رشته ات شد پنبه ای سردار! کو سازندگی!؟
سیّاس بودی، پس چه شد جز خفت و بازندگی؟
ای هاشمی، غیرت بکن در راه مردم پا نهی
دنیا نشد، نی آخرت از خایه مالیّ علی
ای خبرگان، ای پیرتر زاصحاب کهف، نوح نبی
پیچانده عزراییل را گـُه گیجه افکندش بسی
ای لعنتِ الله بر آن هیئت منحوستان
ای خبرگان، ای زبدگان در کار شیطان قسی
ای لعن و نفرین بر شما وان هیکل مفلوکتان
ای خبرگان، آویز از جفت خایه های سید علی
قیژک کولی
اسفند ١٣٨٩
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر