علی ای بلای جانها، تو چه میکربی، خدایا! که به جان ما فتادی تو به سان آنفولانزا
ولی فقیه مطلق!؟ نایب امام قائم!؟ عجبا که روضه خوانی بکند چنین غلطها!
تو به منجلاب قدرت که چنان پـُخی نبودی نقشه های هاشمی شد سبب همه بلایا
تو به جز درازی قد، چفیه به رنگ چارقد کسُ شعر ناب و ممتد، بُوَدَت دگر سجایا؟
زچه رو بنالم آخر که عنان کشور ما کـَفِ ابلهان ظالم همه بوده تا به حالا
در ره بقای قدرت، و نظام قتل و غارت تو به خاک وخون کشیدی بسیار چون ندا را
ولی وقیح سارق! همه ثروت وطن را به کجا کشیده بردی که خرابه گشته اینجا!؟
عقلای آن به زندان، همه سارقان به مسند همه از وطن گریزان، شده دربه در به دنیا
عطشت برای قدرت نه به خون فرو نشیند مرض غرور و نخوت نشود ترا مداوا
تو به حق اَژیدَهاکی، نه دو مار بر دو دوشت که هزارها مار افعی بجهد ز دوش آقا!
ز خدا فقط بخواهم که به چشم خود ببینم به فراز دار ِ آخر، نوسان هیکلت را
علی ای آخوند خامْنه! هارادا تؤرَنمیسن سن*! که ز ناکجا رسیدی بنگر که تا کجاها!
* (ترکی) کجا به وجود آمده ای
قیژک کولی
دی ١٣٩٠
